Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Διδυμότειχο, ή πάνω σε ένα ακριτικό νησί, μέσα στο φυλάκιο, να ετοιμάζεσαι για «Γερμανικό» νούμερο έξω στο καταχείμωνο. Τρως λαίμαργα μια χούφτα από τις «κερασμένες» από τη Μαμά-Πατρίδα μαύρες σταφίδες και η συμπυκνωμένη γλυκάδα τους φορτίζει κατευθείαν τον εγκέφαλο, καθώς η όξινη σπιρτάδα τους με την συναρπαστική τους υφή σου ξυπνάει τις αισθήσεις και σου ζεσταίνει το σώμα. Ακόμα κι αν αυτός ο μοναδικός συνδυασμός οξύτητας και γλυκάδας στο άτμισμα του ΜΑΥΡΗ ΣΤΑΦΙΔΑ δε σου ξυπνάει αναπάντεχα νοσταλγικές αναμνήσεις, σίγουρα σε γεμίζει Ελλάδα.